ona jest cała z uczuć

ona jest cała z uczuć!

wszystko jest takie zielone, szmaragdowe
nie ma znaczenia, czy to kolor oczu
czy dotknięcie życia
w twoich dłoniach nawet zimne dźwięki
stają się melodią co ciepłem uraczy
i rozleje się aż po serce

ona lubi nie kochać, pewnie nie lubi
a może lubi przestawać kochać! nie wiem! 

i jestem taki codziennie obcy dla życia
nie poznałem co to kochanie 
i nawet zwykłe: lubię
utonąłem za to w tych kilku uczuciach
były takie jak jej uśmiech
i jak tamta pieśń

ona nie kocha pewnie, jest taka i już
powstała z uczuć nie moich! nie wiem! 

nie znam nawet już siebie, nie poznaje
chodzę tylko oglądać piękno życia
jakie innym los dał 
i pozwalam wszystkim marzeniom istnieć 
zaraz koło domu, w tym ogrodzie
gdzie róża pnie się

ona przestała kochać; tak już bywa,
nie ma za co! pomyślałem; bo kochałem.  
                                           ...Slawrys...08-12-2014

ps: inspiracją do napisania tego wiersza jest utwór E.Stachury "zobaczysz"