co tu wstawiam na blog?

na blogu umieszczam moje próby pisarskie i rysunków ... rysuje i piszę z pasji i nie jetem artystą, ani nie mam wykształcenia literackiego czy artystycznego ... po prostu chce coś robić w życiu i tym się dzielić ... pozdrawiam Slawrys

poniedziałek, 30 września 2019

jakaś strona inności

szkic ołówkami 

jakaś strona inności!

Miejsce na słowa jest i w marzeniach
malują trochę ziemi i nieba. 
By mogło coś żyć,
stać się dobrem 
a nawet uczuciem. 

Trzeba z słów też, ułożyć azyl dla myśli 
one tylko będą, po drugiej stronie.
By mogło coś trwać 
nie być konkurencją
a nawet ceną za byt.

Druga strona jest tak podobna; właśnie, 
tylko podobna, czas przypomina.
Życie tam podnosi głowę
i jest miejsce na dobro,
w tym nie ich świecie.
                                     ...Slawrys...07-08-2015

nie-miłosierdzia czas

szkic węglem 


Nie-miłosierdzia czas!

Otworzyłem rany, na chwilę
te stare i tak nieważne
a nowe bez wartości.

Jeszcze raz ciszę z słów stworzyłem
tylko z kilku, by jej nie zbyć milczeniem.

Po trochę przemalowałem krzyk
na pustkę; chciałem zapomnieć.

A? wyszło jak zawsze.

Ogłosili czas miłosierdzia, ci co zabili
nie propagandą miłości, a czynami.

Resztki nadziei choć oszukane
wpatrują się w wyrok; ile jeszcze?

A? to nie to samo co życie.

Zapomnieć się nie da
choć cisza stworzona
krzyczę nią wprost, w pustkę serca.
..........................................Slawrys...29-12-2015

niedziela, 29 września 2019

samemu usiąść nie sztuka

szkic węglem z 29-09-2019


"samemu usiąść nie sztuka"

czasem myśli są jak wiatr zimne
przeganiają wszystkie marzenia
bez szczególnego powodu i sensu
po pustych alejkach jesiennych

szron je po ludzku traktuje z rana
okrasza siwizną i wspomnieniem 
gdy marzyć nie wolno było i śnić
o lepszych uczuciach, zbyt ciepłych

to nic takiego chcieć iść 
bez myśli przewodniej 
co nazwie potknięcie 
próbą uczuć i myśli 
nienazwanych słowem 
niepoznanych smakiem

istotą rzeczy wędrówki stało się 
spotykać ścieżki pełne miejsc godnych
by usiąść bez celu, bez myśli o Tobie 
za to z złapanym oddechem innego życia

sytuacja tylko przerasta powagę chwili
jest zbyt dużo miejsc wolnych, czekają 
                                                ...©Slawrys...(wrzesień 2013) 

czwartek, 26 września 2019

list do uczuć jesiennych



Drogie Uczucia Jesienne!

Dziękuję w imieniu porannej myśli
za to że potraficie w ramach Jesieni
być codziennością, a nawet:
mgłą
deszczem
słotą
pustą drogą.
Chciałem kiedyś poznać was
i wasze strony medalu, zwłaszcza:
przekonać się do kolorów
co potraficie podobno stworzyć.
Znam efekt końcowy: zimna biel,
nie będąca czystością!
Tak! to raczej jest bielsza strona szarości.
Mam pewne doświadczenia w samotności,
też jesiennej i zwyczajnej;
nie chce namawiać na zmianę kierunku,
przecież na każdej pustej drodze
od czasu do czasu spotkać można skrzyżowanie
a pobocza na tyle głębokie by nie mieć szans.
Często wracam do starych chwil
gdy zaczynaliśmy, och te priorytety!
Ja miałem swoje, Ty ważniejsze!
co poradzić, teraz mogę napisać bez żalu:
nie wiem czy się cieszyć, że was nie poznałem
ale mam za to o czym myśleć!
                 pozdrawiam, Wasz: Slawrys 17-09-2015

poniedziałek, 23 września 2019

jesienna myśl


Jesienna myśl!

Uciekam od ciepła jesienią
i chowam myślami przed zimnem.

Wspomnienia takie a nie inne
i droga taka dziwna;
sprawdzam co raz i nie ma!
nawet jednego miejsca,
co by było opoką drogowskazom.

Słucham jesieni wbrew ciszy
i uciekam od zimna co na wprost.

Lubie mosty za to jesienne,
siąść na ich skraju i patrzeć,
jak wszystko takie samo
umiera z każdym uśmiechem
potem unosi się do nieba.

Łudzę się że to nie ucieczka
to tylko chuchanie na zimne skutki.

Tam gdzie nie widać drugiego brzegu,
jest miejsce na trochę szczęścia.
Nie widać go i nie czuć, ale jest!
takie ciepłe i dobre i mądre,
ukryło się tam przed ludźmi.
..............................Slawrys...05-11-2015

dbanie, nie-dbanie: o miłość


dbanie, nie-dbania: o miłość!

uczucia nie warte czasu istnieją
są zawsze w pobliżu serca
i pchają się na usta
potrafią nawet słowa zniekształcić

dlatego nie dbaj o miłość prawdziwą;
ona ukryta w chwili tęsknoty
nie prosi o nic
potrafi nawet być
obok tych połamanych kwiatów
co były tylko symbolem;
jest też ukryta w marzeniach
co pokonują poranki
i te wieczory pełne Ciebie
co potrafią zmienić słotę jesienną
w wiosnę co już bardziej majowa
zapachem i ciepłem;
ukrywa się w garściami czerpanym
uczuciu szczęścia
poznanym tylko gdy jesteś
w odległości o kilka pocałunków
i kilka chwil gdy dłoń w dłoni
i gdy wtuleni czuliśmy coś więcej
jak tylko ciepło serca

zimno jest, przenika chłód
ciemność zadbała o czas przyszły
tylko miłość nie dba o rany
ciągle tworzy te kilka wspomnień, są
                            ...Slawrys...08-10-2014


ps; inspiracją jest utwór T.Nalepa "dbaj o miłość"

jakie wczoraj - takie będzie dobrze

szkic z 23-09-2019

Jakie wczoraj - takie: będzie dobrze!

Znów za zakrętem miejsce na postój
i ktoś postawił znak z napisem
takim

"zobaczysz! będzie dobrze!"

Już nie ma tamtych cierni i ptaków
ogłosiły trwogi czas i uniosły się
jeszcze zawołały

"zobaczysz! będzie dobrze!"

Jest czasem cisza w ramach pustki
i jest okazja do potraktowania
tych słów

"zobaczysz! będzie dobrze!"

I od tej chwili doceniam jak jest dobrze
tym co drogi zbudowali;
i jak jest dobrze tym co śmieją się
z takich jak ja i ty, musieliśmy! dla nich!
I jak może być dopiero dobrze
gdy  usuniesz się z ich świata.
I pewnie będzie lepiej gdy po trochę
zapomnisz jak i ja zapomniałem.
Zobaczysz! jak dobrze będzie zapomnieć
za cenę żalu i smutku
wyobrazić sobie szczęście
i krainę pięknych łez; bez goryczy!

"...wszystko będzie dobrze!..."
................................Slawrys...21-11-2015


ps; inspiracją jest zdanie:
          "...wszystko będzie dobrze - najbardziej idiotyczny tekst na świecie..."
                                                                             ~nie wiem czyje

środa, 18 września 2019

jesienią najpiękniejsza


jesienią najpiękniejsza

Jest takie słońce w pamięci 
po cichu wśród lasów wędruje,
zabiera uśmiech i myśli  
szuka ślady stóp twych,
tańczyły w jesiennym cieple
z roztargnionym wiatrem 
trochę szalonym, kolorowym
gubiącym myśli niczym liście

potykały się w pląsach czasem  
o zieleń, o westchnienia
by uciekać przed wzrokiem,
a ty tak cudnie skryta 
w odcieniach złota, w brązach
piękniejsza niż marzenia 
umkniesz pewnie jak co roku
zanim dżdżysta jesień nadejdzie

zostawisz stworzony świat marzeń
bez skazy i łez, tylko echa śmiech
                               ...©Slawrys... (wrzesień 2013)

wtorek, 17 września 2019

być w sercu


Być w sercu!

Stoisz na brzegu; tu ziemia, a tam
nie ma już nieba, jest chłodna toń.
Na pożegnanie masz tylko dłonie,
takie jak wtedy gdy je poznałem.

Jeszcze zostało zapomnieć spytać się:
- Mieć serce? czy być w sercu?

Zawsze można zamknąć oczy
iść za jej śpiewem,
śnić, odpłynąć;
nie ukryć niczego na dnie, ani pod.
Zwyczajnie stworzyć chcę
wyspę szczęścia
co ma blisko do ust
pośrodku serca;  daleko od słów.

Pytać się nie potrzebuję i nie chcę:
- Mieć serce? czy być w sercu?

Mam gdzie zatrzymać się
gdy zawołasz: już czas,
potem bez żalu
usypiemy góry z obietnic.
Schodząc zatrzymamy czas,
pomilczymy o życiu
pomówimy o snach
by nie było za późno.

może lepiej - nie pytać? a orzec:
- mieliśmy serce! byliśmy w sercu!

Nikt nie stoi na brzegu, nie czeka
było i minęło, co ważne.
Gdy pożegnało się uczucia,
powitania żal wspominać.
..................................Slawrys... 27-02-2016

piątek, 13 września 2019

sezon na: będzie zimniej


sezon na: będzie zimniej

dzień już będzie zimniejszy
przepowiedzieli życzliwi
co znali się na pogodzie uczuć

zostało niewiele z przeszłości
tylko ciepły gest, podanie serca
co wywoła dreszcz emocji
okazanych na powierzchni ciała

ciała chcącego czegoś w zamian
przecież da się zrozumieć zimno
pokonać kolejne dni ochłodzenia
relacji co były na wyciągnięcie dłoni

dzień stał się faktycznie zimniejszy,
samotność organizuje ciepły kąt
by ukryć resztkę uczuć i serce
.................................Slawrys...14-09-2019

ps: inspiracją do napisania wiersza jest utwór "zimno mi"




jesienne światełko w tunelu



jesienne światełko w tunelu

pozbierać świtem wszystkie myśli 
niby zwykłe proste posunięcie
uczynić z nich wspomnienie lata
taki bukiet kwiatów pełnych ciepła

położyć go wypada na drodze życia
co brnie w zimne i chłodne wieczory 
rozświetla niczym światełko w tunelu
ludzkie ścieżki pełne pustych słów  

nie czynią jasności, ale gubią mrok
są takim ozdobnikiem nieuniknionego
na stole codziennych trosk, smutków 
organizują porządny serca zryw 

zaciągają każdą radość do okazania się 
refleksem godnym korespondujących
dwóch biegunów nieba bezchmurnego
wytyczą tam kilka gwiazdozbiorów  i mitów

są uczucia, choć przegrane! uszanowane!
w ramach jesiennego przesilenia utrwalone
                                             ...©Slawrys....wrzesień 2013

środa, 11 września 2019

jesienna szaruga

ilustracja z 11-09-2019


Jesienna szaruga!

tak wiele spływa po ziemi
wraz z jesienną szarugą
upiększa to samotność

powoli biegnie czas deszczów
opłakuje minuty z marzeń
tak by była radość chwilami

jesienią jest tyle uroczych dni
wszystko w wielości kolorów
i uczuć tyle ciepło znajduje

wyciągnąć je na losu wiatry
tak jest przyjemnie i miło
gdy zasiadasz ogrzać się

wszak jesienią tak ciekawie
patrzeć na świat przez okiennice
za którymi nie ma granic piękna
.............................Slawrys...grudzień 2017

jesienne gadżety



jesienne gadżety

nigdy nie chciałem wiosny 
z jej błotem i z słońcem 
do niczego mi nie potrzebnym
za to wypalającym zmysły

przecież potem jest lato 
dopiero obdarzone nicością
wzruszaniem ramion pustych
gdy okaże się kolejnym sezonem 
                                    ogórkowym! 
wymyślam temu jesień 
i to co jej najbardziej potrzebne 
-liść z tamtego drzewa 
  co się nie oparłaś
- wiatr co ganiał się między 
  kosmykami włosów 
- pocałunek zgubiony w alejce
  pod jarzębiną, ale pomarańczową  
- wykolejone uczucie 
  co się na zakrętach nie zna
- tory na tyle niskie 
   by się nie potknąć na myśli 
- kolor niepodobny żadnemu 
  co stworzyła natura (kolor wspomnień) 
- uśmiech tamtego losu
  co był bezcenny bo z serca 
- kilka kropel deszczu 
   te co ominęły policzek jej 

a zimą tak pięknie mróz ściska 
za serce co docenia wartość rzeczy
to one były symbolem życia
choć nigdy nie są tobą, tą jesienną
                                            ...©Slawrys... wrzesień 2013