jesienią najpiękniejsza
Jest takie słońce w pamięci
po cichu wśród lasów wędruje,
zabiera uśmiech i myśli
szuka ślady stóp twych,
tańczyły w jesiennym cieple
z roztargnionym wiatrem
trochę szalonym, kolorowym
gubiącym myśli niczym liście
potykały się w pląsach czasem
o zieleń, o westchnienia
by uciekać przed wzrokiem,
a ty tak cudnie skryta
w odcieniach złota, w brązach
piękniejsza niż marzenia
umkniesz pewnie jak co roku
zanim dżdżysta jesień nadejdzie
zostawisz stworzony świat marzeń
bez skazy i łez, tylko echa śmiech
...©Slawrys... (wrzesień 2013)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz