być w sercu

Być w sercu!

Stoisz na brzegu; tu ziemia, a tam
nie ma już nieba, jest chłodna toń.
Na pożegnanie masz tylko dłonie,
takie jak wtedy gdy je poznałem.

Jeszcze zostało zapomnieć spytać się:
- Mieć serce? czy być w sercu?

Zawsze można zamknąć oczy
iść za jej śpiewem,
śnić, odpłynąć;
nie ukryć niczego na dnie, ani pod.
Zwyczajnie stworzyć chcę
wyspę szczęścia
co ma blisko do ust
pośrodku serca;  daleko od słów.

Pytać się nie potrzebuję i nie chcę:
- Mieć serce? czy być w sercu?

Mam gdzie zatrzymać się
gdy zawołasz: już czas,
potem bez żalu
usypiemy góry z obietnic.
Schodząc zatrzymamy czas,
pomilczymy o życiu
pomówimy o snach
by nie było za późno.

może lepiej - nie pytać? a orzec:
- mieliśmy serce! byliśmy w sercu!

Nikt nie stoi na brzegu, nie czeka
było i minęło, co ważne.
Gdy pożegnało się uczucia,
powitania żal wspominać.
..................................Slawrys... 27-02-2016