 |
| szkic węglem |
zagubiony, choć to tylko pył
włóczył się po światach
pełnych uczuć obiecanych,
nie wybrzydzał
odbijał się od dna
sięgał nieba
i znów, i znów tak szukał
a prawda tułała się za nim
wiedziała, nie ucieknie
nie znajdzie nic po za tym
co stworzone na potrzeby
a w ich niebie,
płoną jego marzenia i ta miłość
co z tęsknotą ukryje się na dnie
będą diamentem co przetrwa
z dala od tego co ludzkie
..........................©Slawrys...24-02-2014
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz